ابوحتوف بن حارث انصاریابوحتوف بن حارث انصاری یکی از شهدای کربلا است. ۱ - نام دیگر ابوحتوفوى را ابوحتوف سلمة بن حرث انصاری نیز گفته‌اند. [۱]
موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ص۱۰۵.
۲ - پیوستن به امام حسینابوالحتوف و برادرش - سعد بن حارث بن سلمه انصاری - هر دو از مُحَکّمَه (خوارج) بودند. آنان به همراه سپاه عمر بن سعد برای جنگ با امام حسین (علیه‌السلام)، از کوفه به سوی کربلا شتافته بودند؛ [۲]
محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیه فی مناقب الائمة الزیدیه، ج۱، ص۲۱۱، صنعاء، مکتبة بدر، چاپ اول، ۱۴۲۳.
[۳]
سماوی، محمد، ابصار العین فی انصار الحسین (علیه‌السّلام)، تحقیق محمد جعفر الطبسی، ص۱۵۹، مرکز الدرسات الاسلامیه لممثلی الولی الفقیه فی حرس الثورة الاسلامیه، چاپ اول.
اما در بعد از ظهر روز عاشورا ، زمانی که صدای استغاثه امام حسین (علیه‌السلام) به «الا من ناصر ینصرنا» بلند شد و صدای شیون و زاری زنان و کودکان آل‌رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، به آسمان برخاست این دو برادر تاب نیاوردند [۴]
محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیه فی مناقب الائمة الزیدیه، ج۱، ص۲۱۱، صنعاء، مکتبة بدر، چاپ اول، ۱۴۲۳.
[۵]
سماوی، محمد، ابصار العین فی انصار الحسین (علیه‌السّلام)، تحقیق محمد جعفر الطبسی، ص۱۵۹، مرکز الدرسات الاسلامیه لممثلی الولی الفقیه فی حرس الثورة الاسلامیه، چاپ اول.
و به یاری اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) برخاستند؛ پس شمشیر کشیدند و به سوی دشمنان امام (علیه‌السلام) حمله بردند آنان بعد از کشتن چند نفر از سپاهیان دشمن به شهادت رسیدند. [۶]
محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیه فی مناقب الائمة الزیدیه، ج۱، ص۲۱۱، صنعاء، مکتبة بدر، چاپ اول، ۱۴۲۳.
[۷]
سماوی، محمد، ابصار العین فی انصار الحسین (علیه‌السّلام)، تحقیق محمد جعفر الطبسی، ص۱۵۹، مرکز الدرسات الاسلامیه لممثلی الولی الفقیه فی حرس الثورة الاسلامیه، چاپ اول.
[۸]
حسینی جلالی، سید محمدرضا، تسمیة من قتل مع الحسین علیه‌السلام من ولده وإخوته وأهل بیته وشیعته، ص۲۸.
[۹]
محلی، حمید بن احمد، حدائق الوردیه، ص۱۰۴.
۳ - نقل منابع متاخرمنابع متأخر نام وی را ابوالحتوف و نام پدرش را حرث بن سلمه انصاری عجلانی ضبط کرده و آورده‌اند که وی و برادرش سعد در کوفه بودند و ایده خوارج داشتند و همراه عمر بن سعد به جنگ امام حسین (علیه‌السلام) آمدند. روز دهم محرم هنگامی که از یاران امام (علیه‌السلام) به جز «سوید بن عمرو بن ابی المطاع » و «بشیر بن عمرو حضرمی» کسی باقی نمانده بود، حضرت (علیه‌السلام) ندای یاری طلبی سر داد و زنان و کودکان آغاز به ناله و شیون کردند. ابوالحتوف و برادرش سعد در‌حالی‌که بعد از نماز ظهر بود و در وسط آوردگاه جنگ بودند با شنیدن ندای یاری طلبی امام (علیه‌السلام) و صدای گریه و ناله زنان و کودکان خاندان پیامبر گفتند ما می‌گوییم: «لا حُكْمَ الَّا للَّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه» و این حسین (علیه‌السلام) فرزند دختر پیامبر ما محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم) می‌باشد. در‌حالی‌که ما آرزوی شفاعت از جد او در روز قیامت داریم، چگونه با این وضعی که هیچ یار و یاوری ندارد با وی بجنگیم؟ سپس شمشیر کشیدند و در کنار امام حسین (علیه‌السلام) با دشمنان وی به جنگ پرداختند و پس از کشتن شماری زیاد و مجروح کردن شماری دیگر، هر دو با هم در یک مکان به شهادت رسیدند. (رِضْوانُ اللَّهِ علیهما)! [۱۲]
موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ص۱۰۵.
[۱۴]
کمره‌ای، حاج میرزا خلیل، عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۶۹-۱۷۰.
۴ - پانویس۵ - منبعجمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۸۴. سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «یاران امام حسین (علیه‌السلام)»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۳۰. رده‌های این صفحه : اصحاب امام حسین | امام حسین | تاریخ معصومان | شهدای غیر بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا
|